تحفه بلوچ

^{ای دوان آن سوی آبی  تشنه    لب                      تا  به کی  سوی سرابی  ای بلوچ}    

 ^{ای  به سان  فک  بخیزی  بر زمین               تا  به کی  افتان و  خیزان  ای بلوچ}     

 ^{ای  به  راه   معرکه   چون   لا ابال              بی  بخار  و   بی   خیالی   ای بلوچ}    

 ^{ای  به سر طوفان باد و کبر و فخر           چون  حباب  بر  روی  آبی  ای بلوچ}    

 ^{ای   زمام   اختیارت  هیج   نیست            تا  به   کی   بی  اختیاری  ای بلوچ}       

 ^{ای  به  باد  سرمایه  عمر   عزیز             تا  به کی  در کنج حسرت  ای بلوچ}        

^{سالها    و    ماه ها    و   هفته ها             بگذرد  چون  چرخ گردون  ای بلوچ}       

^{ای که  دائم  در حصار و  پرده ای           بهر  دانش  پرده در   باش  ای بلوچ}     

^{گنج  قارون   بی سواد  و بی هنر            می  نیرزد    بر   پشیزی   ای بلوچ}     

  ^{ای دریغ  از چشم  خواب آلود  ما            تا به کی  در خواب غفلت  ای بلوچ}      

 ^{ای  بسان  کوه  راسخ  در  جهال           تا به  کی  در جهل بمانی  ای بلوچ}      

 ^{ای که  محروم  از  لقای  دانشی          تا  به کی  محروم   بمانی  ای بلوچ}       

^{علم   بود  درمان   درد   بی  دوا            تا  به کی  از  درد   پیچی  ای بلوچ}     

^{کسب  دانش از  تولد   تا  به  گور           معنی  عرف حدیث است  ای بلوچ}     

^{کسب دانش  مر  تو را عزت دهد           تا   به  کی  مغبون   ذلت  ای بلوچ}       

^{بدرود  هر  آ نچه   کارد   کشتگر            تخم دانش  در زمین  کار  ای بلوچ}      

^{گر شود  غافل  ز  باغش  باغبان            هرزه ها  روید  ز هر سو  ای بلوچ}        

 ^{بر   شمر    باقی  عمرت   مغتنم            رو به سوی  کوی مکتب  ای بلوچ}        

 ^{در وصال شوق دانش همچو شمع          اشک ریز  و   نور افشان  ای بلوچ}          

 ^{گر نبیند  روی خورشید  شب پرک           آن  نباشد  جرم  خورشید ای بلوچ}         

 ^{در سرت  گر هست  هوای افتخار           برتری   در   علم    بینی   ای بلوچ}           

 ^{هر   کرا   دانش  نباشد  در  جهان           فرق او   با خر  چه باشد  ای بلوچ}          

 ^{هر چه گوید  زین جهت  محمدامین         آه   سرد   اندرون  است  ای بلوچ}