اقوام و طایفههای سیستان و بلوچستان، به اقوامی گفته میشود که در استان سیستان و بلوچستان سکونت داشتهاند و یا زندگی میکنند و از لحاظ ساختار طایفهای، قومی و نوع سکونت به چهارده گروه تقسیم میشوند.
- بازماندگان قدیمی و اصیل سیستان که توانستهاند نسل خویش را ازخطر قتل عامها و کشتارهای دسته جمعی مغولان، تیموریان، و ازبکها حفظ کنند، شامل: طایفههای کیخا، کیانی، کمالی، ارابیب و پهلوان و نورا
- طوایفی که منتسب به محیط زیست اولیه خودشان هستند، شامل دلخکی، دلارامی، گرگ، سرگزی و خاراکوهی، که به ترتیب ازمناطق دلخک، بیابان گرگ، شورهگزها و خارکوه واقع در مجاورت هیرمند سرچشمه میگیرند.
- طوایفی که از کوههای بارز کرمان آمده و از وجودشان در جنگها و اهداف امنیتی استفاده میشدهاست، شامل سنچولی (سنگچولی) و جهان تیغ
- طوایفی که قبل از ویرانی سیستان آنجا بودهاند اما توسط تیمور اجباراً به مناطق دیگر منتقل شدهاند، شامل جمشیدی و بختیاری
- طوایفی که ریشه آنان از شیراز و استان فارس میباشند، شامل سربندی
طوایف و قومیتهای دیگری نیز در سیستان وجود دارند که عبارتاند از:
آبیل • ارباب • اربابی (صیادی) • اردنی • اله دو (اله دو) • بارانی (بارنی) • جنگی • بامدی • بامری • براهویی • برخوردار • پودینه (پودنه) • دولفظه یا دولوزه (مشترک بین سنچولی و پودینه) • گنجعلی • درگی • جدیدالاسلام یا نومسلمان (اصالتاً هندوی مسلمان شده) • چاری • چشک • حیدری • خدری • درهای • درهی • راز • راهداری • ریگی • رئیس • زرهی • سرحدی • سرگلزایی • سیاه سری • شیخ • عارفی • فخیره • فراهی • قهقایی • کاشانی • کوهکن • سندگل • گدا • تیلر • جمالزایی • گرگیچ • نوتانی (نهتانی) • سالاری (سالارزهی) • بندانی • کته لوک • شیبک • میرشکار (موشکار) و خمر (خمبر) •شنبه زهي