جــــــــــــــــــــــی بـــــــــــلـوچـــــــــستان

          سامان شنبه زهي 
            بازدید : 40
          شنبه 16 آذر 1392
           نظرات (1)
        

ماهین گل

وهدئ داب کنت ماهین گل

سند ایت مئئ دل ء چو که پُل

ناز ءُ ناز گل انت در دانگ لال ء کهر بار ء دانگ

گوهر کیمتیئین گر امل ...............

وهدئ داب کنت ماهین گل

هار گون اشرژسئین تکان گوش گون شمشک ءُ لالکان

باگ ء وشتوارین بلبل

وهدئ داب کنت ماهین گل

کیدئی مان شپارین بیکان دست گون هنی ءُ مندریکان

دوست انت میر من ء سک هانل

وهدئ داب کنت ماهین گل

جــــــــــــــــــــــی بـــــــــــلـوچـــــــــستان

جی بلوچستان مئی پاکین دیار جی ترا لکهـ وار مئی پلیّن دگار

اچ هزاران سال تئی نام زندگ انت تان هزاران سال هم پائندگانت

جی بلوچانی شان جه جتگ جی نشانء ا٫سمتانءجه جتگ

جی مئی نوکین دورءنوکین زربشان گون وطن پاکین هر پنچین براسان

جی مراهداروپلّین بنگالی جی سرحد و پنچاب وسندهـ ءشان جی

شورش ءلکهـ وار سلامان ءبزوریت گون کریم امن ءدورتان ءبشانیت

مکران

          سامان شنبه زهي 
            بازدید : 28
          شنبه 16 آذر 1392
           نظرات (1)
        

مکران. ای سرزمین جاودان قدمتت همپایه هفت آسمان

ای سرا و مامن آزادگان دور باد از دامنت دست ددان

جای جای خاک تو بوی صفاست یادگار از مردمانی با حیاست

شیرمرد و جامه غیرت به تن مرد جنگ و کارزار و صف شکن

چشم تاریخ خود بود باری گواه بر رشادتهای حمل .دادشاه

آن یلی که فوج شاهی را شکست آن گرفته جان شیرین را به دست

نیست شخصی غیر شیرکوه سپید دادشاهی که جهانن جون او ندید

یک تنه رفتن به جنگ پرتغال دست خالی با مسلسل ها جدال

از که آید جز ز شاه کلمتی حمل غیور و صاحب غیرتی

اجنبی بر خاک تو نابرده دست زانکه خاکت بر بلوچ پیراهنست

از تن ما پیرهن بیرون رود آن زمان که سر جدا از تن شود

از بلوچی و بلوچ این نکته دان هر چه پنداشتی ازین معنی همان

رسم او مهمان نوازی و صفا سر به قولش می شود از تن جدا

در مرامش رندی و مردانگی است چون به غیرت در رسد دیوانگی است

هان که دیگ غیرتش ناور به جوش تا چو شیران ناورد بر تو خروش

شهرهایت جنت روی زمین بلکه زیباتر ز فردوس برین

آریایی شهر تو ایرانشهر چون سراوان هیچ کس نادیده شهر

نیکشهرت از نکویی شهر نیک چابهار. چاربهارت بی شریک

در زمستان گر کنی یاد بهار یک سفر می بایدت تا چابهار

چون کنارک نیست جای دیدنی در ونیز و مارسی و هم سیدنی

سرزمین مردم آزاده . خاش هر دم این خوبان به کارند و تلاش

زاهدانت . شهر غیرت شهر دین موطن شمشاد های مه جبین

بیرگ و تفتان و سپید و آهوران حجتی است بر اعتلای مکران

مکران تخت است و تفتان تاج اوست بر سرش بادا مدام این تاج دوست

ای خوشا بخت بلند آسمان در جوار تک کهت دارد مکان

بادهای موسمی چون می وزند ماتم و اندوه از دل می برند

خوش بود نمبی و خوشاکت به وقت وان لوارت گر چه دارد سوز و تفت

زن فراموشی به فنوجت وزان مایه شادی روح است و روان

خاطر شوهر تهی از فکر زن خوش بخفته راحت و آسوده تن

وان موذن فارغ از بانگ و صلاه بلکه نوم و خیر من حی الصلاه

مکران ای سرزمین جاودان قدمتت همپایه هفت آسمان

ای سرا و مامن آزادگان دور باد از دامنت دست ددات همدل و همیارین بلوچ

دلگوش کن گپے بلوچ

گپ اون دو انت،چار انت بلوچ

پر تو سلام اے راج بلوچ

تو چاکرے اوبادگء

میر هملء تو وارس ء

هر بزگی تو اوپاراتگ

باهوٹء سر تو پلگاراتگ

تو بندیگ نداتگ دژمنان

په آجویی سر تے شتگ

او بلوچ

همدل و همیارین بلوچ

آتکگ کدین اے ویل بدین ؟

چمدارء و پنڈے چرپین دپار

کشے تریاک و جنے زنڈین دپار

افسوس مناں بژنیگ هزار

گون تو کناں من واه و زار

ڈیه ات شتگ رهن انت ڈگار

دلجم نهے تو لوگا وتی

اوه بات په من اوه بات په تو
_________________
به امید بلوچی آزاد و بلوچستانی
آباد.

تحفه بلوچ

          سامان شنبه زهي 
            بازدید : 25
          شنبه 16 آذر 1392
           نظرات (0)
        

^{با تو گویم این مقالت ای بلوچ بشنو از من شرح حالت ای بلوچ}

^{ای دوان آن سوی آبی تشنه لب تا به کی سوی سرابی ای بلوچ}

^{ای سرای ثانی ات تازی سرا تا به کی در ملک تازی ای بلوچ}

^{ای که شب در خواب و روز در غفلتی تا به کی در خواب و بیدار ای بلوچ}

^{ای تفرّون مانند فرفر دور خود تا به کی مانند پرگار ای بلوچ}

^{ای به سان فک بخیزی بر زمین تا به کی افتان و خیزان ای بلوچ}

^{ای به راه معرکه چون لا ابال بی بخار و بی خیالی ای بلوچ}

^{ای به فضل جد و اجداد مفتخر فضل آنان بر تو هیچ است ای بلوچ}

^{ای به سر طوفان باد و کبر و فخر چون حباب بر روی آبی ای بلوچ}

^{ای زمام اختیارت هیج نیست تا به کی بی اختیاری ای بلوچ}

^{ای به باد سرمایه عمر عزیز تا به کی در کنج حسرت ای بلوچ}

^{سالها و ماه ها و هفته ها بگذرد چون چرخ گردون ای بلوچ}

^{ای که دائم در حصار و پرده ای بهر دانش پرده در باش ای بلوچ}

^{گنج قارون بی سواد و بی هنر می نیرزد بر پشیزی ای بلوچ}

^{ای دریغ از چشم خواب آلود ما تا به کی در خواب غفلت ای بلوچ}

^{ای بسان کوه راسخ در جهال تا به کی در جهل بمانی ای بلوچ}

^{ای که محروم از لقای دانشی تا به کی محروم بمانی ای بلوچ}

^{علم عالم بر فلک ماوا گزید سر بزیر در آب و دانی ای بلوچ}

^{علم بود درمان درد بی دوا تا به کی از درد پیچی ای بلوچ}

^{کسب دانش از تولد تا به گور معنی عرف حدیث است ای بلوچ}

^{کسب دانش مر تو را عزت دهد تا به کی مغبون ذلت ای بلوچ}

^{بدرود هر آ نچه کارد کشتگر تخم دانش در زمین کار ای بلوچ}

^{گر شود غافل ز باغش باغبان هرزه ها روید ز هر سو ای بلوچ}

^{بر شمر باقی عمرت مغتنم رو به سوی کوی مکتب ای بلوچ}

^{در وصال شوق دانش همچو شمع اشک ریز و نور افشان ای بلوچ}

^{گر نبیند روی خورشید شب پرک آن نباشد جرم خورشید ای بلوچ}

^{در سرت گر هست هوای افتخار برتری در علم بینی ای بلوچ}

^{هر کرا دانش نباشد در جهان فرق او با خر چه باشد ای بلوچ}

^{گو مرنجید ای بلوچان زین مقال مرهمی بر روی زخم است ای بلوچ}

^{هر چه گوید زین جهت محمدامین آه سرد اندرون است ای بلوچ}

ابـــــاد و سبــــــز و میــــــــزران

          سامان شنبه زهي 
            بازدید : 31
          شنبه 16 آذر 1392
           نظرات (0)
        

هـــر وقت کـــه تی ناما گـــــران

تــی بـو چـــو مسکـا بیــــت زران

تــی دلجـــمیـــــن گــــت و گران

سیـــــــــه بنـــــد و برزن تیهـران

گـپ جــــــــنـنت گــــون جنبـران

تــی ســرشــــم درنـــگ و دران

درِّ و سیـــــــــــادی ســـنگــران

تـــی کلــــــــگ و تی اپ سـران

سبــــز یـن گــونـگ گـون زامران

خــــوشبــوتـرنت از زعفـــــــران

کــولـگ گـــون شیر کمبین تران

کـــور دپ گـــون داز کیلـــــر^طان

تـی کـوچـّگ و تـی کــــهـچـران

دانیچک گــون شمش و کلپران

اشـــــکان مــیشر و پنپــــــران

گــــر نچن پچنت چو تپّــــــران

د^طولـک گــــــون زحم اسپـران

سولین کهیر گون شنگـــــران

جگـــــر و کلیــــــر و کـــونران

شیریـــن ترنت از شکّـــــران

کیلگ چو نیلین خیبــــــــران

گواش و گیابین کورســـران

ول گون شکّــر تامین بـران

پر ماش و ماش گون باجران

چیتنت و ساتنت لاغـــــران

گورم گون بگ و باهــــــران

جوهان گون وند^طو بوهـران

مــــــرّان ستنت بیکــــــران

دادٍ سخاوت گستــــــــران

سهر^ط بخش و حاتم دروران

بهر کننت گواپ و گـــــوران

عیــدٍ په برهـــک و بیــدران

جو پاگ پلی بی بنـــــدران

برنج رون و مُرائی شامگـــران

نشتگ دنی چو گونــــــــران

دستور دنت په چاکـــــــران

کشّنت په سر بار گــــــران

گرامانی چیرا تتّـــــــــــران

پند^طوک من گواپان پشکران

داس رون و شامیگا گـــران

هوش چننت کرّ و گـــــوران

کت کننت چو تاجــــــــــران

کــــــندنت گـــــو زالا ادران

لاپ درین جت امــــــــبران

مچ گو ن گرک و کوکــــران

گر گونگ گون گرانین سربران

درینپاچ ونرمین سیمّـــــــــران

روکین گترانک چو هنگــــــران

هامین گون پلّیـــــن پتّـــــــران

بانجیگ بهرٍٍ بــــــز گـــــــــــران

انسان و مرغ و رستـــــــــران

گنجی په وار و لنگــــــــــــران

کاینت و نندنت شهر گـــــوران

بندنت برونک و کاپــــــــران

لنجین شگز گـــون د^طنگـــران

سیرنت گریب چو میجـــران

سُند گواپ گون جاک جلّـــران

رمب و اوا چک و الگــــــران

گپّ و گهین خوش محضـــران

تی سوهوین صنعت گــــران

سینی شلیت گون سانسران

کپّو گون گردین چپـــــران

دهقان گون تورا شیکوران

برزین گر^طیلانی ســــران

گورشان چو شنیکی تُکرّان

ایوند چو مارا شیپگـــــــران

دیــــــوان کتـــــگ ازاوران

پون چن چو مورا سُر سُران

گون پات و کپات و کنبـــــران

لو^طدی گون تیه و تمبــــــران

مولد گون ناز نیک و سُـــــــران

تیمبک گون ^طدهل و ^طدکـــــــران

ناچی گون صوت و زیمــــــران

شاده کتــــگ روشاوران

تی لنجین تیاب و دروران

بوجیگ گون لوحین ننگــــــران

نول کننت پا سینجــــران

مچو گونا ماهی گــــــــران

کاینت چه نیلبوئین زران

گون سارم و تگرم و لوجــــــران

کاشک گون وشین کولگـــــران

گور گون مزن کالگین کــــــــران

دلسوک بند خرماخوران

تی زید و چراگین سولدران

بگ گون نلد^طین اُشتـــــران

برّی کلم گوشین خـــــران

اسپ و هزاری گرهبـــــران

بزگل گون میش و میهر^طان

مهری گون پُلّ و پاکد^طان

لید^طو گـــــون پیلی باهـــــد^طان

د^طاچی گون بی گو مسین جر^طان

کاینت چه جیدا زنزران

پُراپ گون تاب و تاهران

گامیش گون دیهی د^طد^طران

ساند^ط چو هما جانا وران

ناهنجمین کریگـــــــران

گوننت شریک ونوکــــــران

جاکٍ مدام تی جُنبــــــران

تی سربلندین مهتـــــــران

راج کماشین سروران

گردنکشین نام اوران

صاحبدلین دین پروران

شیر همتین سلطانفـــــران

تی مان میاتکین کنگــــــران

جنگول و سرکومسین نران

نوجوان گون شیری تیتــــران

هرانز گرنت چو اشکــــــران

پُشتا نکنزنت تکّـــــــــران

تی مهربانیــــن مادران

شیر دینت شیر گلر^طان

بلکین کپنت روچی گد^طان

بخشنت سرا په برادران

تی مه لقائین دختـــــران

اهو رواجین درمب گوران

پاکنت چو اپی گوهــــران

چیرنت ز چشم اختـران

تی گل کندگین مه پیکران

لجّانی نازین کوتــــــران

وش چاملین منجو سران

گون پشک و سریگ و چادران

سنگو گون زرّین زیزران

بیکّان درنزنت عنطـــران

مسک و زباد و عنبـــــران

عهدش کتگ گون شوهران

موری نه د^طکیت ماپران

ای مکـــــران ای مکـــــــران

دائم په تی عهدا زران

تی مت نهین مازندران

تی وصفا کنان دن دمبــــــران

^{مـولانـــــــا عبـــــدالله روانبـــــــــد}

^{گـــــــال}^{ڈ ُکّ و سَـکـّی بــیــت چــو زندمان ءِ رنگ

گار ءَ بــیــت تاهـیـر ،آسری بــیــت جنگ

چـَنـگ گوں چـنـگی ، دل ءِ وَشّــی بَنت

کـُشت و هـون ءِ دَؤر ، بیت زمانگ تَـنگ

بـَــنــد و دیــوالاں بـنـت هـزار گــوں ڈوک

ٹـِک و پــولِـنـگ چه ، آسن ءَ جـنـت زَنگ

گــوات و نـاپــوهــی چــه ســر ءَ دور دار

چَپ و چـوٹـیـں راه ،چو گـَر انت و درنگ

کس نه مـیـڑیـنـیـت هچ سر ءَ گوں ڈوک

چــو به زانت الـمـاسیـں سرانی سَنگ

«تهل»ءِ‌شومیں زَهر،کسءَنه وَش بیتگ

شـات دوست ءِ تَب ! بات مدام مهرنگ}

گال

          سامان شنبه زهي 
            بازدید : 21
          شنبه 16 آذر 1392
           نظرات (0)
        

دردانـــى مُوْچ گوانک انت ، مارشت ءِ دَپ زبان
هیران ءِ راه گارى ،تـــَــام شـــهد ءَ بیت جهان

استین و دل گرند انت ، واهگ بَز انت و تاهاپ
وَس انت که گـُـوَنڈ انت چو دست ، بارگتر و کسان

ِ بـرٌیں کـَهیر ءِ ساهگ ، بـَـرٌیں هم دَر و دشت
بُــرٌیں که مهر ءِ پندءَ ، پگــــرانى کلـــکشان

مهلب من ءَ وا دوست انت ،جَلٌادیں دَؤر ءِ باریگ
تُـرٌاں و مانتراں ، جـُـوهان ءَ چــــو مُـشاں

ارسیگ کـَس ءِ مه بنـت چم ،آسیگ گلانى واهگ
بـالاد مَـچٌ و سَـوْل بـَـنت ، دُردانگیں گــُـــلاں

گُوْدرٌ چو وا دَؤر انت ،تَـوْریت " تهل " و بژن گوں
ساهیل باں چو جَـمٌـر ،نرم گوار گوں شــــزاں

بهارگاه ءَ وَش آتک

          سامان شنبه زهي 
            بازدید : 28
          شنبه 16 آذر 1392
           نظرات (0)
        

بهارگاه ءَ وَش آتک

بهارگاه ءَ وَش آتک ،
                       و بهارگاه ءَ وتی وانوکاں مبارک بات گوئشاں !

      بهارگاه ءِ دلکش و وَش زیدیں موسم ءِ آیگ ءَ ، په وتی وانوکاں مبارک بات گوئشوں . بهارگاه دلانی بُوْد زورَگ ، مئی گلزمین ءِ میتاپیں کوه و ڈگار ءِ ، و هم مئی اُمیتانی سَبز بَـیـَـگ و ردوم زورگ ءِ وهد انت .
      بهارگاه ، وشّیں زَنک و بَرانی وهد و مولُم انت .
      بهارگاه ، سَبزی و کاوکانی ، پـُلّ و گلابانی ، مُرگانی و چَمّگانی وش زیملیں توار ءِ وهد انت .
      بهارگاه شیر و شیلانچانی ، لـَـڈ و بارانی ، گوشت و شکارانی ، وَش کوشیں سَمینانی ، دلکشیں مولُمانی وهد انت .

     بهارگاه هما وهد انت که جو وکـَؤراں چه آپاں کـَیل و پـُـرّ بَنت . کار و کِشتکاری شاهگان و گیش بَنت .
       بهارگاه هما وهد انت که مئی مرادانی اُمیت جَمّــَر بَندَنت و همے جَـمّـَراں مردمانی گِهبودی و وَش هالی ءِ گواه ءَ بنت .

       بهارگاه ، ڈکاّل ءِ کـُـٹــّـَـگ و آباتی ءِ شاهد و گواه انت . بیا ایت که ما هم وتی پگر و امیتاں ، گوں وطن ءِ بهارگاه ءَ نوک کناں ، تا په وتی راج ءِ باندات ءَ وَشهالی و آباتی ، دیمرئی و سوبانی گوانک و توار به بیاں !

                               بهارگاه ءِ نیکیں مولم ، سرجمیں وانوکاں مبارکبات !


                            هر روزتان نوروز ، نوروزتان پیروز !

      فرا رسیدن عید باستانی نوروز را که سرآغاز فصل شکوفائی ، شکفتن و بهار است به همه خوانندگان گرامی تبریک عرض نموده و برای یکایک شما تمنیات نیک و آرزوی شکوفائی فکری و پیشرفت های همه جانبه آرزومندیم !

                               به امید پیروزی مهر و بهار بر استبداد سرزمین!

          به امید پایان رنج های هموطنان ! نوروز را از صمیم قلب تبریک میگوییم !

بهارگاه

بهار اهـــت و پدا رُســت انت بهاراں
پدا سر ســبـز و پل پوش انت دیاراں

سمین شاهیں پری گـَل چت په ناچ ءَ
به چار مستی ، به چار سَه دار و داراں

سروز مرگانی‌ ، وش گـُٹـیں توار انت
به چار تــرڈ انت ، کوه پاچن هزاراں

به چار آهـوگ و آسکانی ماں چماں
دگـه رنـــگ و دگــه امـیـت ءِ یاراں

به چار دنــیا دراه ورنــا بَــیان انت
لگوشیت کهنگیں هم رنگ و باراں

به چار چـَـمّـگ به چار جوگانی مستی
به زیــر بودے بهار ءِ چه مــلاراں

بچار دراهیں جهان چون رنگ زیریت
به چار آزاتــیـانی راه ءَ ، چــاراں

بچار درچکاں گَل ءَ نوکیں گُدے دتک
براں په توشگاں زور انت هاراں

زندء چیدگ   zend-e chedag                           ======

دل تئی راه ء
پولگ انت چو ،
        لک سال
هم تئی آتار اشکناں
             هم بواں چناں
هم تئی نرم و گوں بهاری ،مهراں زراں
هم تئی وهدئ

         ترانگ و یاتاں،
زندء راه
            باهوٹ من بیاں...

تو من ء
هر وهداں زرۓ
واهگء دیربالیں جڑاں،
         مسکیں کیلگ و میتاپاں شل ۓ !
پراهیں زرء گورم و شل و موجاں،
                       زیمل ۓ
تو من ء هر وهد زندگ ۓ...

تو چو دپتان(تفتان)ۓ
هم دلء دیتاں(دوتاں)
             گوں کن ۓ دیوانے بزیں
هم کدیں ایرموش ،
            تو دلء داگاں چکگ ۓ
هم کدیں ارساں
           دوت و گوکرتاں ریچگ ۓ
هم کدیں پاهار ،
          هم کدیں استیں گرندگ ۓ
لیک بے موچ هم،
           تئی توار برزانت،
                       برز برز
چارگ انت پرتو بامء استار هم
           چه آزمان
هم سمین کشیت په ترا، پد شومیں لوار
هم بهار نودشان
         پرتئی آتار پل شان،
تو پما زندء چیدگ ۓ
         تو په مئی باندات
                         ره نشان،
په بلوچ راج ء ،
         زندء چو ڈیوای ء بل ۓ
هم په استارانی
              چاپ و نازینکاں شات بئے...

دين اسلام وقوم بلوچ

          سامان شنبه زهي 
            بازدید : 36
          شنبه 16 آذر 1392
           نظرات (0)
        

بلوچستان

دين اسلام وقوم بلوچ

شايد نقش مهمي كه بلوچها در پيروزي دين اسلام بازي كردند در طي تاريخ خيلي جلوه نداشته و اين پيروزي اعراب بر ايرانيان به بركت اسلام كه با همياري قوم بلوچ محقق شده چندان مورد توجه نباشه اما حقيقت اينه كه بلوچها در دو برهه از تاريخ ايران واسلام با رشادت توانسته اند عامل خير وبركت باشند.

بزرگترين عامل شكست سپاه ساساني در واقع آشفتگي دروني اين سپاه ذكر شده است كه آن هم دو دليل داشته است.

1- اقتدار خدايان زردشت اهورامزدا كه پادشاهان از نسل آنها به حساب مي آمدند نزد مردم با قيام بلوچها عليه شاهان ساساني در هم شكست.در واقع اين اولين قيام بر عليه باورهاي غلط آن دوره بود. در زمان حكومت اردشير بابكان بلوچها در برزكوه (البرز كنوني) ساكن بودند. وبه علت نافرماني از حكم شاه زمانه مغضوب واقع شدند.وجنگ سختي بين آنان وحكومت وقت واقع شد. كه فردوسي در گوشه اي از شاهنامه به آن پرداخته است:

به كار بلوچ ارجمند اردشير بكوشيد با كاردانان پير

نبد سودمندي به افسون و رنگ نه از بند ورنج و نه پيكار وجنگ

اگر چند بد اين سخن ناگزير بپوشيد بر خويشتن اردشير

2- مهمترين عامل بي نظمي در سپاه ساساني فرماندهي بلوچ بنام سياه سوار بود. اين فرمانده با ديدن مسلمانان ومرام آنها به دين اسلام گراييد و تمامي لشكرش را كه از اقوام بلوچ بودند جمع كرد و به آنها گفت كه من مسلمان مي شوم وشما داراي اختيار هستيد هر كس خواست با من بيايد و هركس نخواست بماند. ملك الشعراي بهار در شاهنامه نوبخت خود آنجا كه حاكم اهواز احسان خويش را بر سياه سوار اظهار مي كند در اين باره چنين آورده است:

تو بودي بلوچي نشسته به راغ نه چشمت جهان ديده بود و نه باغ

تنت رنجه از باد سوزان هند دو ديده پر از خون چو درياي سند

پريشان ودرويش و بي قوت وزاد فرو بسته مژگان ز خاشاك و باد

ز مكران من آوردمت پيش شاه نهادم به سر ترگ و برترگ ماه

سياه سوار به نيكي هاي هرمزان اعتراف مي كند و چنين مي گويد:

خود ايدر گواه تو باشد سياه كه دارد تن وجان وهستي ز شاه

سخن هاي نغز تو بي كم وكاست گواهي دهم سر به سر بود راست

چنان چون بگفتي بلوچي بدم كه هرگز نبد آگهي از خودم

دوي بودم اندر بيابان وراغ كه جز ماه در شب نبودم چراغ

خوراكم گياه و شكارم هژبر سرم را هوا سايه بان بود وابر

سريرم زمين تكيه گاهم به سنگ يكي زندگاني سراسر به تنگ

سلام بلوچ

          سامان شنبه زهي 
            بازدید : 22
          شنبه 16 آذر 1392
           نظرات (0)
        

سبز بات بلوچستان

سلام بلوچ

ای سرزمین دلاوران ،ای سرزمین مردان خستگی ناپذیر،فراموشت نمی کنم. به خونگرمی مردمانت،به وفای دلیرانت، به مهمان نوازی بلوچانت، به هنرمندی زنانت،وبه تلاش جوانانت افتخارمی کنم.

زیبایی دشت ها وسربلندی کوههایت نشان ازپایداری است. هرگزدشمنانت درقلب من جاندارند، رشادت مردانت رافراموش نمی کنم.

گرمای طاقت فرسایت چون بادصباست،فصل تابستان در اوج گرما ،وجودم تمنای تماشای شنهای داغ وکوههای سربلندت را دارد،بديدارت خواهم شتافت.

ای سرزمين من؛ بلوچستان مقدس؛ با تفتان سربلند، چون همت بلوچ ، با دريای ابی عمان، ابی ژرف چون دل بلوچ، رودخانه های خروشان سرباز، کاجووبمپورچون غیرت بلوچ، به تومی نازم.

درودبرتوای بلوچستان ، هرگزفراموشت نمی کنم . پاینده باشی وسرفراز........

بلوچستان

          سامان شنبه زهي 
            بازدید : 34
          شنبه 16 آذر 1392
           نظرات (0)
        

جغرافیای بلوچستان بلوچستان با وسعتی حدود ۵۰۰/۱۸۷ کیلومتر مربع، ۴/۱۱ درصد از مساحت کل کشور را تشکیل داده و از پهناورترین استان ایران می‌باشد، که با قرار گرفتن در بین ۲۵ درجه و ۳ دقیقه تا ۳۱ درجه و ۲۷ دقیقه عرض شمالی از خط استوا و ۵۸ درجه و ۵۰ دقیقه تا ۶۳ درجه و ۲۱ دقیقه طول شرقی از نصف‌النهار گرینویچ، از نظر جمعیتی از کم تراکم‌ترین بلوچستان‌های کشور است. بلوچستان از شمال به خراسان و کشور افغانستان، از شرق به ایالت بلوچستان و نیمروز درافغانستان ، از جنوب به دریای مکران (عمان) و از مغرب به ‌ کرمان و هرمزگان محدود می‌شود. شمال بلوچستان(سیستان و بلوچستان) ، نگینی است برآمده از آبرفت‌های رودخانه هیرمند، که بزرگ‌ترین دریاچه آب شیرین جهان را در خویش جای داده‌است. کوه خواجه تنها پشته بلندی می‌باشد که در منطقه مسطح زابل (سیستان) خود نمایی نموده و نزد اهالی از قداستی خاص برخوردار است. دشت زابل که در گروه اقلیم بیابانی میانه قرار دارد، بارشی کمتر از ۶۵ میلی متر را در سال دریافت می‌کند و میزان تبخیر در آن به بیش از ۵۰۰۰ میلی متر می‌رسد. این شرایط در مجموع باعث خشکی فیزیکی شدید محیط بوده و در سالهایی که میزان ورودی آب رودخانه هیرمند کاهش می‌یابد، خشکسالی‌های مخرب توسعه پیدا می‌کند. شریان حیاتی منطقه یعنی هیرمند نوسانات سالیانه قابل ملاحظه‌ای را نشان می‌دهد. وزش بادهای ۱۲۰ روزه که از اواخر بهار تا پایان تابستان می‌وزد در تشدید نیاز و خشکی محیط موثر است. جنوب بلوچستان جنوب بلوچستان نیز صدفی است که وسعت متنوع اش را با دریای مکران (عمان) گره زده‌است. این وادی دارای طبیعتی کوهستانی می‌باشد. مناطق جنوبی بلوچستان با توجه به مجاورت با دریای عمان و بهره گیری از بادهای موسمی اقلیم متفاوتی دارند. بالا بودن میانگین دما و پایین بودن نوسانات آن از مشخصه‌های اساسی اقلیم منطقه‌است. با توجه به پایین بودن بارش و عدم وجود منابع برفی کوهستانی اکثر جریانات رودخانه‌ای، موقتی و فصلی بوده و در بخش وسیعی از بلوچستان منابع محدود آب‌های زیر زمینی تنها امکانات تأمین آب بشمار می‌آیند. وجود مخروط آتشفشانی تفتان با ۳۹۴۱ متر ارتفاع در شمال بلوچستان مرکزی، شرایط اقلیمی متنوع و جالبی را فراهم آورده‌است (۱). با توجه به دوره آماری ۱۳۷۵- ۱۳۵۹ میانگین بارش سالیانه بلوچستان ۸/۱۳۹ میلی متر و میانگین دمای سالیانه ۶/۲۲ درجه سانتی گراد، می‌باشد (۲). از لحاظ تقسیمات کشوری - بلوچستان دارای ۸ شهرستان، ۳۲ بخش، ۳۰ شهر، ۹۴ دهستان و حدود ۶۳۰۰ آبادی می‌باشد. منابع طبیعی وسعت بلوچستان و تنوع آب و هوایی ،موجب بروز تنوع در پوشش گیاهی و غنای منابع طبیعی تجدید شونده گردیده‌است. حدود ۵۵ درصد از کل مساحت بلوچستان معادل ۰۰۰/۲۵۰/۱۰ هکتار را مراتع در برگرفته‌است که ۳۰۰ هزار هکتار مراتع خوب، ۷۵۰ هزار هکتار مراتع متوسط و ۲/۹ میلیون هکتار مراتع فقیر و خیلی فقیر می‌باشد. وجود تالاب هامون و امکان تولید علوفه نی و بونی در سطح ۰۰۰/۱۵۰ هکتار با تولید متوسط حداقل ۶ تن در هکتار علوفه خشک (در مواقع غیر خشکسالی) از سرمایه‌های مهم منطقه به شمار می‌رود. در بلوچستان بیش از ۱۲۰۰ گونه گیاهی که حدود ۷۰ گونه آن دارای ارزش دارویی و صنعتی می‌باشد شناخته شده‌است. از جمله می‌توان گونه‌های کهور، کنار، بنه، بادام، جش و گز روغن را نام برد. مساحت جنگل‌های بلوچستان که عمدتاً نیمه متراکم و کم تراکم هستند قریب به یک میلیون هکتار می‌باشد. همچنین حدود ۳/۶ میلیون هکتار را بیابان و شنزار در بر گرفته‌است. تصاویری از بلوچستان

          سامان شنبه زهي 
            بازدید : 18
          سه شنبه 02 مهر 1392
           نظرات (0)
        

شنبه زهي

1 2 3 صفحه بعد

تعداد صفحات : 3